ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΣ
Φωταξίες - Ολυμπισμός και Φως
Έτσι τιμούμε τα Σύμβολα του
Ολυμπισμού στην Ελλάδα
ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΙΒΕΛΟΣ, ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ,
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Φωταξίες - Ολυμπισμός και Φως - Έτσι τιμούμε
τα Σύμβολα του Ολυμπισμού στην Ελλάδα
Συνέντευξη στην Αθανασία Στέφου
Όλες
οι ειδήσεις και τα γεγονότα
έχουν
και τη δεύτερη ανάγνω-
ση,
μια δεύτερη ματιά. Τότε,
έχοντας
συνήθως περισσότε-
ρες
πληροφορίες, ο καθένας
μας
μπορεί να κρίνει θετικά ή να απορ-
ρίψει
την πρώτη εικόνα που αποκόμισε
απ’
όλα αυτά που διάβασε, είδε, άκουσε…
Πολλές
φορές, ακόμα καλύτερα είναι
όταν
υπάρχει μια τρίτη ανάγνωση, μια
τρίτη
ματιά, με μια μεγαλύτερη χρονική
απόσταση
από τα γεγονότα.
Στο
Τρίτο Μάτι μας αρέσει αυτό, να ≪ξε-
ψαχνίζουμε≫ ένα θέμα, να κάνουμε επι-
σταμένη
και εις βάθος έρευνα για κάτι,
να
ρωτάμε επίμονα μέχρι να βρούμε την
πληροφορία
που γυρεύουμε. Όταν μάλιστα
ο
άνθρωπος που μπορεί να μας δώσει
τις
απαντήσεις είναι ο κ. Πάρις Κατσίβε-
λος,
τότε η πορεία της αναζήτησης είναι
εύκολη,
αλλά και μαγευτική. Αφορμή γι’
αυτή
τη συζήτηση ήταν οι Τελετές Έναρ-
ξης
και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων
στο
Παρίσι, καθώς οι εικόνες που είδαμε
μας
προκάλεσαν αναπόφευκτα συγκρί-
σεις.
Προφανώς
και δεν θα αναλωνόμασταν
σε
μια συζήτηση για τους Ολυμπιακούς
Αγώνες
που έγιναν στην Αθήνα το 2004
και
τις επιμέρους διαφορές, όταν έχουμε
την
ευτυχία να έχουμε συνομιλητή μας
τον
καταξιωμένο ηθοποιό, σκηνοθέτη,
καθηγητή
Δραματικής Τέχνης και συγ-
γραφέα,
κ. Πάρι Κατσίβελο. Το σημείο
αναφοράς
είναι πολύ πιο κοντινό και
πολύ
πιο προσωπικό, καθώς αφορά τη
μεγαλειώδη
εκδήλωση ≪Τιμής των Συμ-
βόλων
του Ολυμπισμού≫ που έλαβε χώρα
στο
Αμφιθέατρο του Νέου Μουσείου της
Ακρόπολης,
τον Απρίλιο του 2017. Τότε,
ο κ.
Πάρις Κατσίβελος επιμελήθηκε, πα-
ρουσίασε
και ερμήνευσε εντυπωσιακά
το
έργο του ≪Φωταξίες - Ολυμπισμός και
Φως≫, δείχνοντας πώς τιμούμε τα Σύμ-
βολα
του Ολυμπισμού στην Ελλάδα. Και
το
έκανε με τον μοναδικό τρόπο που ο
ίδιος
προσεγγίζει τα θέματα που ασχο-
λείται,
με αγάπη, πάθος και όραμα.
Θυμίζουμε
στους αναγνώστες μας, ότι ο
Πάρις
Κατσίβελος είναι ηθοποιός, σκη-
νοθέτης,
συγγραφέας, καθηγητής Δρα-
ματικής
Τέχνης και Πανεπιστημιακών
Ιδρυμάτων,
καθηγητής του Μεταπτυχια-
κού
Ποιοτική Δημοσιογραφία και Νέες
Τεχνολογίες
του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου
Επικοινωνίας.
Πρόσφατα τιμήθηκε στη
Μανίλα
των Φιλιππίνων με το Διεθνές
Βραβείο Ειρήνης ≪Gusi Peace Prize International
≫ (ομόλογο του βραβείου Νόμ-
πελ
Ειρήνης) από την Gusi Peace Prize
International
Foundation 2023, στην 38η
ετήσια
διοργάνωση, ανάμεσα σε αρχηγούς
κρατών,
επιστήμονες, διανοητές διεθνούς
κύρους
και άλλες σημαντικές προσωπι-
κότητες
από όλο τον κόσμο, και έχει
αφιερωθεί
στην ανάδειξη/αναβίωση του
Δελφικού
Ιδεώδους, διοργανώνοντας και
συμμετέχοντας
ανά έτος κύκλους εκδη-
λώσεων,
με τη συμμετοχή σημαντικών
ανθρώπων
από την Ελλάδα και το εξω-
τερικό.
Αγαπητέ
μας κ. Κατσίβελε, χαιρόμαστε
που
σας έχουμε πάλι κοντά μας.
Η
χαρά είναι όλη δική μου κυρία Στέφου.
Το
Τρίτο Μάτι είναι ένα σημαντικό κομ-
μάτι
της ζωής μου και ένα δομικό μέρος
της
νεανικής ερευνητικής μου αφύπνισης,
καθώς
από το πρώτο άρθρο του ήταν μό-
νιμή
μου συντροφιά στα Εσωτερικά μου
σκιρτήματα,
στις Έσω περιδιαβάσεις μου
και
αργότερα στις εκτινάξεις μου, αφού
έφτασα
στην άκρη του κόσμου για να
ψηλαφίσω,
να αγγίξω, να χαϊδέψω, ή και
να
κρατήσω ψήγματα της εσωτερικής
γνώσης.
Είναι αλήθεια όμως ότι δεν πε-
ρίμενα
να με φιλοξενήσετε πάλι τόσο
σύντομα
στο Περιοδικό μας.
Πράγματι,
έχετε δίκιο, αλλά υπάρχει
λόγος,
όπως θα διαπιστώσετε από τις
ερωτήσεις
μας και θα διαπιστώσουν
και
οι αναγνώστες μας. Κύριε Κατσί-
βελε,
μιλήσαμε αμέσως μετά την Τε-
λετή
Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων,
σας
ζήτησα τη γνώμη σας ως καλλιτέ-
χνης
για όσα είδαμε, τους συμβολι-
σμούς
που διακρίνατε, μα περισσότερο
ήθελα
να μιλήσουμε, ή πιο σωστά να
παρουσιάσω
στους αναγνώστες μας,
τη
μεγαλειώδη εκδήλωση «Τιμής των
Συμβόλων
του Ολυμπισμού» στο Αμ-
φιθέατρο
του Νέου Μουσείου της Ακρό-
πολης,
τον Απρίλιο του 2017, στην οποία
είχα
παρευρεθεί προσωπικά, αλλά τώρα
κατάλαβα
την ουσιαστική σημασία αυ-
τής
της εκδήλωσης. Επτά χρόνια πριν
είχατε
τη διορατικότητα να προσπα-
θείτε,
μέσα από εκδηλώσεις, να προ-
στατεύσετε
την Ελληνική Ιδέα, τα Ελ-
ληνικά
Ιδεώδη, και τα Ελληνικά Σύμ-
βολα.
Με αφορμή τις Τελετές Έναρξης
και
Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων
στο
Παρίσι και όσα ειπώθηκαν ή γρά-
φτηκαν,
θα σας παρακαλούσα να μας
καταθέσετε
τη δική σας εκτίμηση.
Κυρία
Στέφου, ειπώθηκαν, γράφτηκαν,
ακούστηκαν
και ξανακούστηκαν τόσα!
Μάλιστα,
είδα πως στο τελευταίο σας
τεύχος
έχετε κάνει ένα τεράστιο αφιέ-
ρωμα
και σας συγχαίρω. Ως θεατράν-
θρωπος,
ασκημένος στον αποσταγματικό
σκηνικό
λόγο, θα προσπαθήσω να απο-
φύγω
τις επαναλήψεις όσο είναι δυνατόν.
Ολυμπιακοί
Αγώνες χωρίς την Εκεχειρία,
χωρίς
την απόλυτη παύση κάθε εχθρο-
πραξίας,
χωρίς την απόλυτη Αδελφική,
Αγαπητική
Ειρήνη ανάμεσα στους λαούς
και
χωρίς συνειδητή από καρδιάς αδελ-
φοσύνη
των ανθρώπων, δεν νοούνται!
Και
εδώ δεν ίδρωσε το αυτάκι κανενός
Νεοταξικού
Άρχοντα, καμίας επιτροπής
Εκεχειρίας
(αλήθεια υπήρξε κάποια τέ-
τοια;),
κανενός τεράστιου αρμόδιου Ορ-
γανισμού!
Ας
μην ενοχλούνται οι άνθρωποι. Με μι-
κροπράγματα
θα ασχολούμαστε τώρα!
Αφού
οι ίδιοι οι αρχηγοί των μεγάλων
οικονομικών
δυνάμεων διαπραγματεύον-
ται
και πουλάνε τα όπλα τα κάθε λογής,
κάθε
μεγέθους. Ναι, οι ίδιοι κλείνουν τις
συμφωνίες
για τα κάθε τεχνολογίας νέα
δολοφονικά
≪εργαλεία≫ τους Με δύο τε-
ράστιους
πολέμους σήμερα φανερούς,
τουλάχιστον
άλλους έξι στις αφρικανικές
χώρες
και εκατοντάδες άλλους σε κάθε
γωνιά
του χιλιοταλαιπωρημένου σμαρα-
γδένιου
κάποτε πλανήτη μας, διακλαδί-
ζουν
και εξελίσσουν τις άγρια δολοφο-
νικές
πρακτικές τους.
Πόλεμοι,
πόλεμοι παντού. Όπως και αυτοί
οι
πόλεμοι που ζούμε στην άγια χώρα
μας
συνεχώς, αφού συνεχώς μας πνίγουν,
μας
καίνε, μας εξαπατούν, μας υποβιβά-
ζουν,
μας αποπροσανατολίζουν, μας επι-
τίθενται,
μας λοιδορούν, μας ξεπουλάνε,
μας
χρεωκοπούν, μας πτωχεύουν από-
λυτα
σε όλα τα πεδία, μας…, μας…, μας…!
Χωρίς
φιλία και συμμαχική αγάπη απο-
δυναμώνουν
τις Ουσίες, τις Αξίες, τις
Ποιότητές
μας, με στρατηγικές δεκαετιών
αποικοδομούν
και απογυμνώνουν τη
γλώσσα
μας, πλαστογραφούν την Ιστορία
μας,
ροκανίζουν με κάθε τρόπο τις κάποτε
στέρεες
βάσεις μας. Φυσικά, πάντα με
την
αγαστή συνεργασία και στήριξη αρ-
κετών
≪ενάρετων≫ συμπατριωτών μας,
που
ξεπετάγονται ως σκοτεινές προβολές
του
Δημάρατου, του Εφιάλτη, άντε και
κάποιοι
ως μετεξελίξεις του Πήλιου Γού-
ση
και τόσων άλλων που το σκότος κα-
τεργάζονται.
Οι
Ολυμπιακοί Αγώνες λοιπόν στο Παρίσι,
με
μια σύντομη αναφορά και στην Τελετή
Έναρξής
τους και σε αυτή της Λήξης
τους,
μου θυμίζουν θεατρικές παραστά-
σεις
τραγωδιών μας τα τελευταία χρόνια,
ανεβασμένες
από διεθνώς αναγνωρισμέ-
νους
βαρύγδουπους σκηνοθέτες με εξίσου
βαρύγδουπες
αμοιβές, που επιβαρύνουν
τον
Έλληνα φορολογούμενο και αναγά-
γουν
σε κάποια πεδία του ανεβάσματός
τους
ολίγον σε καρναβάλι, σε ότι αφορά
τις
οπτικές φόρμες του όλου εγχειρήμα-
τος,
αρχικά, αλλά και στο κομμάτι της
δομής
και ερμηνείας τους.
Έρχονται
δηλαδή αυτοί οι αξιόλογοι κατά
τα
άλλα στον τόπο τους και σε όποιους
άλλους
τόπους κύριοι να σκηνοθετήσουν
την
αρχαία ελληνική τραγωδία και το
αποτέλεσμα
είναι τουλάχιστον της από-
λυτης
θλίψης! Όποιες και αν είναι οι μον-
τέρνες
ή νεωτερίστικες σκηνικές τους
προτάσεις,
δεν ≪κουμπώνουν≫ με τον έν-
δοξο
ελληνικό τραγικό λόγο. Δεν αντέ-
χεται
να βλέπεις την Κλυταιμνήστρα
στην
ορχήστρα της Επιδαύρου με κόκκινη
τουαλέτα
εξώπλατη και αποκαλυπτική
υπέρ
το δέον μέχρι κάτω - κάτω χαμηλά,
αφήνοντας
το ήμισυ των οπισθίων της
ακάλυπτο.
Αυτό σε ότι αφορά στην εικόνα
με
ένα μικρό μονάχα παράδειγμα και
υπάρχουν
εκατοντάδες. Αν μπούμε και
στην
ουσία, σε περιεχόμενο, διδασκαλία
και
ζωντάνεμα του τραγικού λόγου, εεε,
εκεί
αρρωσταίνεις και παίρνεις μαζί σου
μετά
την παράσταση από οργή μέχρι
εφιάλτες!
Στο
θέμα μας λοιπόν. Στους τελευταίους
Ολυμπιακούς
στο Παρίσι. Σε αυτό το τε-
ράστιο
γεγονός, το πράγματι πλανητικού
μεγέθους,
το πράγματι συμπαντικής ου-
σίας
και σπουδαιότητας! Μμμμ, η προ-
σπάθεια
καλή, με πολύ εντυπωσιακές
στιγμές,
αλλά οι εικόνες, οι προθέσεις,
οι
διδαχές, οι συμβολισμοί, ένας εφιάλτης!
Σίγουρα,
ως καλλιτέχνης με συγκίνησε
το
θάρρος του σκηνοθέτη να τοποθετήσει
την
Τελετή Έναρξης και Λήξης σε όλη
την
πανέμορφη πόλη του αγαπημένου
μου Παρισιού.
Ναι, κάποιες ερμηνείες
καλλιτεχνών
ήταν αρκετά όμορφες, ικα-
νοποιητικές
ή και πάρα πολύ καλές. Αλλά,
αυτή
η συνεχής αγωνιώδης προσπάθειά
τους
για μια μασκαράτα άνευ προηγου-
μένου
με ενόχλησε πολύ, με όλους τους
δεκάδες
συμβολισμούς του σκότους να
περισσεύουν!
Όπου κοιτούσα, σκαπανία
του
σκότους, του χάους και της Νέας
οχληρής
Τάξης!
Και
όλα αυτά στη Γαλλία, στη χώρα του
Διαφωτισμού!
Αλλά, αλλά, αλλά! Θα ακο-
λουθήσω
τη συνήθη μου πρακτική: θα
αφήσω
την καρδιά να μιλήσει και ας με
πάει
κατά πώς θέλει αυτή. Είμαστε Έλ-
ληνες
και όλοι μας, όσο κι αν δεν το κα-
ταλαβαίνουμε,
έχουμε ιδιαίτερη σχέση
με το
Κάλλος, την Αρμονία, την Ομορφιά.
Οι
ένδοξοι προπάπποι μας, ελάτρευαν το
Κάλλος!
Έτσι αρχίζω από το χρυσό δήθεν
τερατούργημα
της Λήξης. Τι ήταν τούτο;
Τι
ασχημία; Κάτι ακαθόριστο, παραμορ-
φωμένο
που στερούνταν είδους, μορφής,
σχήματος.
Δηλαδή ά-σχημο, από το (στε-
ρητικό)
α και το σχήμα. Δεν είχε σχήμα,
μορφή,
φόρμα. Άρα δεν ήταν Ευ-μορφο,
όμορφο,
δεν… δεν!
Και
το άλλο, εκείνο το επίσης άμορφο
πράγμα;
Εκείνο το χωρίς πρόσωπο, εκείνο
το
ανατριχιαστικό κάτι σε όλη τη διάρκεια
της
Τελετής Έναρξης, μάλιστα και στην
Τελετή
Λήξης. Έτσι για να μας εντυπωθεί
καλύτερα!
Και όλοι οι ≪σαν≫ άνθρωποι
με
τυλιγμένες γάζες στα πρόσωπα, έτσι
που
να μην φαίνεται πρόσωπο, χαρακτη-
ριστικά,
προσωπικότητα. Δηλαδή όλοι ως
άμορφη
μάζα. Πόσοι συμβολισμοί! Έκαναν
καλά
τη δουλειά τους οι Επικυρίαρχοι
Παγκοσμιοποιητές
και χαοτικοί δολοφό-
νοι
των λαών και των παραδόσεών τους.
Και
όλα αυτά δίπλα στη μοναδική Νίκη
της
Σαμοθράκης. Ένα αληθινό Άγαλμα,
αφού
αγάλλεται όποιος το βλέπει. Και η
απόλυτη
ύβρις! Όλο αυτό το χαοτικό συ-
νονθύλευμα
αγγίζει, ή κρατά, ή προβάλλει
την
ένδοξη γαλανόλευκη σημαία μας!
Αυτή
ήταν η μία από τις μεγάλες μου
οχλήσεις.
Η άλλη τεράστια ενόχλησή μου,
αλλά
τεράστια, ήταν αυτή της μαύρης
φιγούρας,
χωρίς πρόσωπο φυσικά και
πάλι,
που έφερε το Απολλώνιο Φως σε
όλη
τη διάρκεια της Τελετής Έναρξης σε
ένα
πολύ θεαματικό ταξίδι σε όλα τα
γνωστά
μας μνημεία της πανέμορφης
πόλης.
Το Φως, στα χέρια του σκότους!
Έλεος!
Λέγεται ότι ο απρόσωπος ταξι-
δευτής
αναφέρεται στον άρχοντα του
κακού,
κάπως έτσι μας έγινε γνωστός
από
τον πόλεμο των άστρων και το όνομά
του
Σκοτεινός Πατέρας ή Πατέρας του
Σκότους.
Αλλά, ακόμη κι αυτή η εικόνιση
του ≪Μυστικού Δείπνου≫ που εξόργισε
ακόμα
και όσους δεν θρησκεύονται, ακό-
μη
και τους φίλους αμφισβητίες, αγνω-
στικιστές,
αρνητές και σκεπτικιστές,
ήρθε
να συμπληρώσει τον εφιάλτη!
Αμ,
εκείνος ο ανατριχιαστικά απόκοσμος
καβαλάρης,
φυσικά χωρίς πρόσωπο, με
το
μεταλλικό σκελετωμένο άλογο που
κάλπαζε
συνεχώς ακάθεκτος! Αλήθεια
προς
τα πού; Φυσικά, η αναγωγή έγινε
από
την πλειονότητα των θεατών των
Αγώνων
και ο καβαλάρης έφερε ρίγη
ανησυχίας
και τρόμου. Ήταν πράγματι ο
καβαλάρης
της Αποκάλυψης; Τι μας υπό-
σχονται
οι ισχυροί του κόσμου; Εντάξει,
τεχνικά
άρτια πρόταση και λειτούργησε,
αλλά
σημειολογικά;
Και
όλες αυτές οι προτάσεις του απόλυτου
χάους!
Παντού κομμένα κεφάλια να τρα-
γουδάνε
άριες, drag queens, παχύσαρκοι
και
υπερβολικά κακοντυμένοι άνθρωποι
σε
ένα απόλυτο ρεσιτάλ κακογουστιάς!
Πολύχρωμα
κουρέλια, σαν πρόταση της
Πόλης
που μέχρι τώρα ήταν πρέσβειρα
της
φινέτσας. Ήταν; Ναι, εντάξει, στη
≪συμπερίληψη≫, όλα καλά, ας την εφαρ-
μόσουν
στην καθημερινή τους πρακτική,
στις
κοινωνικές τους υπηρεσίες και όπου
αλλού.
Αλλά όχι στους Ολυμπιακούς Αγώ-
νες,
όχι γκρεμίζοντας όσες σημαντικές
Αρχές,
Ποιότητες, Αξίες, Ουσίες αυτοί
αντιπροσωπεύουν.
Φυσικά
και είναι όλοι οι Αν-θρωποι ίσοι,
αλλά
σίγουρα δεν είναι ίδιοι! Δεν είναι
όλα
για όλους! Διάκριση! Διάκριση! Διά-
κριση
και μέτρο! Αλλά, τι να περιμένει
κάποιος
από μία Ευρώπη που βρίσκεται
σε
απόλυτη εναρμόνιση με το Χάος, σε
μια
Ευρώπη που έχει εγκαθιδρύσει τις
αρχές
του σκότους σε κάθε έκφανση της
ζωής
της! Τι περιμένει κάποιος από τους
αδελφούς
Ευρωπαίους που έχουν συλήσει
εκατοντάδες
ιερούς ναούς και τους με-
τέτρεψαν
σε ντίσκο και καφετέριες! Βέ-
βαια,
υπήρξαν εκατοντάδες σημειολογικές
και
ερμηνευτικές προσεγγίσεις, που χρει-
άζονται
δεκάδες σελίδες για να τις αγγί-
ξουμε
μόνο, διότι, αν μπούμε βαθύτερα…
Πόνος
και Θλίψη!
Ως
φόρο τιμής στους καλλιτέχνες που
συμμετείχαν
οφείλω να πω ότι υπήρξαν
υπέροχες
ερμηνείες, αλλά στο σύνολο
της
παρουσίας τους η εικόνα δολοφόνησε
το
περιεχόμενο και εδώ! Αυτή κυρία Στέ-
φου,
είναι μία πολύ σύντομη θεώρηση-
αναφορά
μου στις δύο ≪προτάσεις≫ τους
που
προανέφερα και σε όσα άλλα στοιχεία
με
ενόχλησαν περισσότερο. Λεπτομέρει-
ες,
κριτικές, γνώμες, αντιρρήσεις γρά-
φτηκαν
και ακούστηκαν πάρα πολλές.
Και
τώρα, σας παρακαλώ, με καθυστέ-
ρηση
επτά ετών από τη δική μας πλευ-
ρά,
μιλήστε μας σχετικά με την εκδή-
λωση
για τα Σύμβολα του Ολυμπισμού,
που
με εντυπωσίασε τόσο.
Αγαπητή
κα Στέφου, όλα τα πράγματα
έχουν
τον χρόνο τους. Θυμάστε που εί-
χατε
εκδώσει το εκπληκτικό βιβλίο
≪Κβαντική Συνειδητότητα≫, είκοσι χρόνια
πριν
την εποχή του, και κανείς δεν γνώ-
ριζε
τι είναι η κβαντική; Σήμερα, όμως,
όλοι
γνωρίζουν και αγοράζουν αυτό το__
εξαίρετο
βιβλίο. Έτσι, και με τη δική μας
εκδήλωση
και όχι μόνο αυτή. Στα μάτια
μου
ήταν ξεκάθαρη η σταδιακή απόκλιση.
Δυστυχώς
ή ευτυχώς, δεν ξέρω τι είναι
καλύτερο
από τα δύο, βλέπω να απομα-
κρύνεται
η ανθρωπότητα από την ηθική,
τη
φιλοσοφία, την ειρήνη, ακόμα και από
την
ίδια τη ζωή. Προσπαθώ να κινητο-
ποιήσω
με παγκόσμιες εκδηλώσεις τους
πιο
ευαίσθητους ανθρώπους, που μπορούν
έστω
να δουν την ανάγκη, αν όχι τον
κίνδυνο
που βλέπω εγώ. Και πολλοί αν-
ταποκρίνονται
και αυτό είναι το μεγαλείο.
Είναι
αναγκαίο όλοι μαζί, συσπειρωμένοι
να
δρούμε.
Όσον
αφορά στη συμμετοχή μου στη με-
γαλειώδη
εκδήλωση ≪Τιμής των Συμβό-
λων
του Ολυμπισμού≫ στο Αμφιθέατρο
του
Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, είχα
την
επιμέλεια του καλλιτεχνικού μέρους,
στην
οποία σκηνοθετούσα, σχολίαζα και
ερμήνευα
δραματοποιημένη ποίηση στην
ενότητά
μου ≪Φωταξίες - Ολυμπισμός
και
ΦΩΣ≫.
Η
εκδήλωση έγινε για να τιμηθούν οι
επέτειοι
αναβίωσης των συμβόλων του
Ολυμπισμού,
δηλαδή: α) ο Ολυμπιακός
Ύμνος
- Εκατόν είκοσι χρόνια Ολυμπιακού
Ύμνου
1896–2016, β) η Λαμπαδηδρομία -
80
χρόνια Λαμπαδηδρομίας 1936–2016
και
γ) η Ανάδειξη από την Unesco του
Ολυμπιακού
Ύμνου του Κωστή Παλαμά
ως
Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής
Κληρονομιάς.
Τα δύο πρώτα σύμβολα-
στοιχεία
του Ολυμπιακού Πνεύματος
επελέγησαν
με κριτήριο τον χρόνο-διάρ-
κεια
που γίνεται χρήση τους στους Ολυμ-
πιακούς
Αγώνες και το τρίτο σύμβολο
αφορούσε
στην ανάδειξη του Ολυμπιακού
Ύμνου,
όπως ανέφερα, από την Unesco
ως
Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής
Κληρονομιάς,
κάτι που ακόμη δεν έχει
επιτευχθεί,
δυστυχώς, παρά τις επανει-
λημμένες
αξιέπαινες και αξιόλογες προ-
σπάθειες
απ’ ότι ξέρω του Συλλόγου Κα-
λών
Τεχνών Πάτρας ≪Κωστής Παλαμάς≫.
Να
θυμίσουμε στους φίλους μας ανα-
γνώστες
μας, ότι ο Κωστής Παλαμάς γεν-
νήθηκε
στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου
του
1859 και καταγόταν από παλαιά με-
σολογγίτικη
οικογένεια, που είχε προ-
σφέρει
στη χώρα μας εθνικούς αγωνιστές
και
πνευματικούς δημιουργούς. Στο πρώ-
το
μέρος της εκδήλωσης λοιπόν έγινε η
παρουσίαση
των στοιχείων στήριξης και
ανάδειξης
του Ολυμπιακού Ύμνου του
μεγάλου
Πνευματικού άνδρα Κωστή Πα-
λαμά
από την UNESCO ως Παγκόσμια
Πολιτιστική
Κληρονομιά, μεταξύ των
οποίων
και του βασικού κριτηρίου, του
δίγλωσσου
Βιβλίου-Λευκώματος ≪Ολυμ-
πισμός
- Ολυμπιακός Ύμνος - Κωστής
Παλαμάς≫ του καθηγητή και προέδρου
του
Συλλόγου ≪Κωστής Παλαμάς≫, Θεό-
δωρου
Μαλλιά.
Εντυπωσιακή
ήταν η συνοδός έκθεση
από
επτά Ολυμπιακές δάδες στη μία
πλευρά
της αίθουσας και στην άλλη του
βιβλίου-λευκώματος.
Ακόμη, υπήρξε στο
φουαγιέ
του αμφιθεάτρου έκθεση έργων
ζωγραφικής
με θεματογραφία αντίστοιχη
της
εκδήλωσης. Την εκδήλωση πλούτισε
προβολή
σημαντικών σύντομων, σπάνιων
βίντεο
και φυσικά οι χαιρετισμοί αντι-
προσωπείας
του Υπουργείου Πολιτισμού
και
Αθλητισμού, της Ομοσπονδίας Ελλή-
νων
Βετεράνων Αθλητών Στίβου, Συν-
δέσμων,
Ενώσεων, Συλλόγων και Ομίλων.
Τα
Ολυμπιακά Σύμβολα είναι παγκο-
σμίως
αναγνωρισμένα ως σύμβολα ει-
ρήνης,
αδελφοσύνης και ευγενούς
άμιλλας,
αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, η ανα-
γνώριση
δεν είναι αρκετή, όταν απο-
κλίνουμε
από την ουσία. Όταν αποκλί-
νουμε
από το ΦΩΣ. Η εκδήλωση είχε
δύο
μέρη. Το πρώτο μέρος το παρου-
σίασαν
η ηθοποιός Kάτια Νικολαΐδου
και ο
συγγραφέας-δημοσιογράφος
Αχιλλέας
Παπαδιονυσίου, που ήταν
και
ένας από τους συνδιοργανωτές,
και
το δεύτερο μέρος είχε τη δική σας
ενότητα
«Φωταξίες Ολυμπισμός και
ΦΩΣ».
Γι’ αυτό το ΦΩΣ θα ήθελα να μας
μιλήσετε
λίγο περισσότερο, μιας και
σήμερα
ξέρουμε πώς μπορεί να γίνει
ΣΚΟΤΟΣ.
Ήταν
δομημένη σε τρία μέρη: κατ’ Αρι-
στοτέλη
στην Είσοδο, Κορύφωση - Πλοκή
και
στην Έξοδο. Συγκεκριμένα, μεταξύ
άλλων,
ανέπεμψα τη γνωστή μας από
την
Αφή του Ιερού Ολυμπιακού Φωτός
Επίκληση
στον Απόλλωνα του Πινδάρου,
τον
Ολυμπιακό Ύμνο του Κωστή Παλαμά
και
ολόκληρο το Πνευματικό Εμβατήριο
του
Άγγελου Σικελιανού.
Σας
διακόπτω, αλλά γιατί είναι τόσο
απαραίτητα
τα Σύμβολα; Μήπως οι νέες
γενιές
έχουν φύγει μακριά;
Έχουν
φύγει μακριά, όχι από κατανόηση
ή
αντικατάσταση, αλλά γιατί έντεχνα κά-
ποιοι
αποδήμησαν την αξία τους. Η αξία
των
ιερών συμβόλων είναι βαθιά ριζω-
μένη
στις κοινωνικές, πολιτισμικές και
θρησκευτικές
δομές των ανθρώπων. Τα
ιερά
σύμβολα λειτουργούν ως φορείς
νοήματος
και πνευματικότητας, συνδέ-
οντας
τους ανθρώπους με το θείο, το
υπερφυσικό,
ή το συλλογικό τους παρελ-
θόν.
Τα ιερά σύμβολα λειτουργούν ως
γέφυρα
μεταξύ του υλικού και του πνευ-
ματικού
κόσμου. Συμβολίζουν την ταυ-
τότητα
και την πολιτιστική κληρονομιά
μιας
κοινότητας, διατηρώντας ζωντανές
τις
παραδόσεις και τις αξίες που διαμορ-
φώνουν
την ιστορική τους συνείδηση.
Ενισχύουν
το αίσθημα του ανήκειν και
της
κοινότητας. Μέσα από τα σύμβολα,
οι
επόμενες γενιές διδάσκονται τις αξίες,
τα
πιστεύω και τις πρακτικές των προ-
γόνων
τους, διατηρώντας ζωντανή την
ιστορική
και θρησκευτική τους κληρο-
νομιά.
Η σημασία των ιερών συμβόλων
εκτείνεται
πέρα από τη συμβατική τους
λειτουργία,
αποτελώντας πηγή έμπνευ-
σης,
πνευματικής αναζήτησης και κοι-
νωνικής
συνοχής.
Καθώς,
πράγματι, οι νέες γενιές έντεχνα
απομακρύνθηκαν,
βλέπετε πόσο ≪χαμέ-
νες≫, αποπροσανατολισμένες, χωρίς αξίες
και
νόημα ζωής είναι. Σε σημείο που το
ΦΩΣ
το βλέπουν ίδιο με το Σκότος, γι’
αυτό
και οι περισσότεροι το ≪κατάπιαν≫,
όταν
το είδαν στις Τελετές Έναρξης και
Λήξης
των Ολυμπιακών Αγώνων στο Πα-
ρίσι.
Ξέρετε,
παρόλο που ήμουν στη σκηνή,
εγώ
μπορούσα να νιώσω το κοινό, που
από
τη μία βίωνε το ΦΩΣ, αλλά από την
άλλη
κάτι το τραβούσε μακριά. Γι’ αυτό
είχα
αναφέρει ότι είναι πολύ σημαντικός
ο
σκοπός της αναπομπής της Επίκλησης
-
Ευχαριστίας - Ύμνου και Αιτητικής Πα-
ράκλησης
στον Φωτοφόρο Απόλλωνα για
την
αποστολή Φωτός στον Όμορφο Πλα-
νήτη
της Γαίας και στην Άγια Χώρα μας.
Ιδιαίτερα
μάλιστα σε αυτήν τη δύσκολη
περίοδο,
με όλες τις ηχήσεις, συν-ηχήσεις,
αντ-ηχήσεις
και ακούσματα που μπορεί
να
υπάρξουν σε όλα τα πεδία και υποπεδία
ύπαρξης,
σε ολόκληρη την Κοσμική Ιε-
ραρχία,
στην πηγή του Ουράνιου Φωτός,
στο Άγιο
Ζωοφόρο Πνεύμα μας, ή όπως
άλλως
και αν ονομάζουν οι θρησκείες
που
συντροφεύουν τον άνθρωπο στο εδώ
πέρασμά
του στην ύλη, ανά τους αιώνες,
αυτήν
την Άνω Πηγή.
Σημαντική,
όπως είπα, είναι πάντα η συγ-
κεκριμένη
Επίκληση και φυσικά καλο-
δεχούμενες
και ευλογημένες όσες αν-
ταποκρίσεις
και ευοδώσεις μπορεί να
συμβούν.
Αλλά, το ίδιο σημαντικές και
οι
ηχήσεις, αντηχήσεις και εγγραφές που
μπορεί
να συμβούν στις Ψυχές και στους
Νόες
ημών, αφού οι άνθρωποι, εμείς, εκ-
φράζουμε
τη συλλογική βούληση του
πλανήτη,
οι ίδιοι είμαστε συν-δημιουργοί
της
Ζωής που πάλλεται εντός μας, της
Ζωής
που εκφαίνεται γύρω μας.
Θυμάμαι
ότι ο τρόπος αναφοράς μου,
έγινε
αφορμή για μακρές ανταλλαγές
απόψεων,
αφού ως ενασχολούμενος συ-
στηματικά
και συνειδητά με τον Εσωτε-
ρισμό
είχα να πω διάφορα και να ακούσω
και
τις αντίστοιχες απορίες, αντιρρήσεις
και
επιβραβεύσεις.
Και
συνέχισα με Πρόσκληση – Προτροπή
συνειδητής,
συμμετοχής προς όλους τους
παριστάμενους,
διότι έτσι θα γινόμασταν
μια
τεράστια Ενεργειακή Πηγή, μια Ενερ-
γή
Μπαταρία Φωτός, λέγοντας: ≪Κυρίες
και
κύριοι, σας προσκαλώ και σας προ-
τρέπω,
να ενώσετε τις βουλήσεις, τις
επιθυμίες,
τις φωνές σας μαζί μας και
να
αναπέμψετε και εσείς τις ευχές σας,
για
Άνωθεν Φωτοχυσία, για την Ειρήνη
ανάμεσα
σε όλους τους λαούς, για την
Αδελφοσύνη
ανάμεσα στους ανθρώπους,
για
την Αλήθεια, την Ελευθερία, τη Δι-
καιοσύνη,
την Ισότητα, τις Ίσες Ευκαιρίες
και
μια Ζωή Φωτός προς όλους τους αν-
θρώπους,
χωρίς όρους, χωρίς όρια, χωρίς
καμιάς
μορφής διακρίσεις…≫. Τότε ένιωσα,
και
είναι αλήθεια, υψηλόσυχνες συνται-
ριαστικές
≪καταθέσεις≫ από όλη την κα-
τάμεστη
αίθουσα και προσπάθησα με
κόπο
να συγκρατήσω τα δάκρυα χαράς
που
επέμειναν να κάνουν την παρουσία
τους.
Είναι σημαντικά τα αποτελέσματα
συλλογικών
πνευματικών προσπαθειών!
Είναι
απίστευτη η δύναμη της κοινής
προσπάθειας/βούλησης.
Σας
διέκοψα, κάνοντας μία παρένθεση
για
την αξία των Συμβόλων. Συνεχίστε,
σας
παρακαλώ, να μας μιλήσετε για
τον
Ολυμπιακό Ύμνο του Κωστή Πα-
λαμά
και για το Πνευματικό Εμβατήριο
του
Άγγελου Σικελιανού.
Για
τον Ολυμπιακό Ύμνο, μεταξύ άλλων
ανέφερα
ότι εγράφη από τον Όλυμπο της
Ελληνικής
Διανόησης, Κωστή Παλαμά,
το
1889, ενώ το 1896 μελοποιήθηκε από
τον
Σπύρο Σαμάρα και σύντομα έγινε ο
μόνιμος
επικός συνοδός της έναρξης
των
Ολυμπιακών Αγώνων.
Επέλεξα
να τον κοινωνήσουμε με την
ουσιαστική
του ταυτότητα, δηλαδή ως
Επίκληση,
Ευχή, Προσ-ευχή, στο Αρχαίο,
το
Παντοτινό, το Αιώνιο Πνεύμα, το Αθά-
νατο
και Ιερό, στον Ουράνιο Πατέρα των
πάντων
και όχι με την επική του στόφα
της
μελοποίησης, την οποία ο μεγάλος
μουσουργός
τού προσέδωσε για να ση-
μαίνει
ως ενεργό εκλάκτισμα την έναρξη
των
Αγώνων κάθε φορά, προτρέποντας
και
επισφραγίζοντας με ορμή αγωνιστική
τους
συμμετέχοντες με όποιον ρόλο, σε
αυτούς.
Για
το Πνευματικό Εμβατήριο, έκανα Μνη-
μοσύνη
Τιμής, του μέγιστου Έλληνα Άγ-
γελου
Σικελιανού, ο οποίος κατέθεσε όλα
τα
υπάρχοντά του, καθώς και της πρώτης
συζύγου
του, διαπρεπούς ελληνίστριας
Εύας
Πάλμερ, για να προσφέρουν στον
κόσμο
τη δική τους εκδοχή της Παγκό-
σμιας
Ειρηνικής Ενότητας, της ≪Δελφικής
-
Αδελφικής Ιδέας≫, μίας Παγκόσμιας
Αμφικτιονίας,
με στόχο τη συναδέλφωση
των
λαών και την οικοδόμησή της πάνω
στα
θεμέλια του Ελληνικού Πολιτισμού,
με
πρωτεύουσα του νέου κόσμου τους
Δελφούς.
Ευχή
και αταλάντευτη, ακλόνητη επιθυμία
μου -
μας, είναι να ανελκύσουμε την Ελ-
ληνική
μας Ταυτότητα και τις Ουσίες
της,
να ανα-θυμηθούμε ότι ως Έλληνες
μπορούμε
να ιστάμεθα, όρθιοι, ευθυτενείς,
αναπνέοντες
ελεύθερα, πράττοντας αβία-
στα,
χωρίς καμιάς μορφής ζυγό στις πλά-
τες
μας. Να ακολουθήσουμε την προτροπή
του
μεγάλου Έλληνα Σικελιανού, για να
μην
βουλιάξει ο Ήλιος του Πνεύματος,
των
Αξιών και της Ψυχής! Να σπρώξουμε
με
γόνα και με στήθος να βγάλουμε τον
Ήλιο
απ’ τη λάσπη, να σπρώξουμε με
στήθος
και με γόνα να τον βγάλουμε από
το
γαίμα, να σπρώξουμε με χέρια και κε-
φάλια
για να αστράψει ο ήλιος Πνεύμα.
Είθε,
λοιπόν, επαναλαμβάνω και τώρα,
όπως
και σε κάθε ευκαιρία, κάποτε να
ανθίσει
και πάλι η Δάφνη της Δόξας,
απάνω
στην Ελληνική Γη και η πνευμα-
τική
μας άμπελος να απλωθεί στα πέρατα
της
Οικουμένης! Η Ελλάδα ήταν, είναι
και
θα παραμείνει, παρά τις πολέμιες
στρατηγικές,
Ομφαλός ΦΩΤΟΣ και οι ανά
τον
Κόσμο Έλληνες Φάροι του!
Είναι
ανάγκη όλοι μας να στρέψουμε
το
βλέμμα μας προς τις Αξίες, που
ίσως
τις θεωρήσαμε δεδομένες, και
να
δώσουμε την πρέπουσα σημασία,
για
να μην τις χάσουμε. Είστε ένα φω-
τεινό
παράδειγμα, αγαπητέ κ. Κατσί-
βελε,
και σας ευχαριστούμε που μοι-
ραστήκατε
τις σκέψεις και τις δράσεις
σας
μαζί μας.
Επιθυμώ,
εύχομαι και επισφραγίζω έτσι
να
συμβεί! Κι εγώ σας ευχαριστώ. Δεν
νιώθω
φιλοξενούμενος στις σελίδες του
Περιοδικού
μας, όπως είθισται να
λέγεται,
αλλά κομμάτι του και φίλος
με
όλους τους Αναγνώστες του.__
Θυμίζουν
θεατρικές
παραστάσεις
τραγωδιών
μας τα
τελευταία
χρόνια
Δεν
«κουμπώνουν»
με
τον ένδοξο
ελληνικό
τραγικό
λόγο
Υπήρξαν
υπέροχες
ερμηνείες,
αλλά
η εικόνα
δολοφόνησε
το
περιεχόμενο
Η
αξία των
ιερών
συμβόλων
είναι
βαθιά
ριζωμένη
Λειτουργούν
ως
φορείς
νοήματος
και
πνευματικότητας
Συμβολίζουν
την
ταυτότητα
και
την πολιτιστική
κληρονομιά